Bocking 14 is een steriele cultivar van Symphytum × uplandicum. (S. officinale gekruist met S. asperum). Het zaait niet uit en woekert niet!
- Gebruik: Als compostverbeteraar, om als mulch tussen gewassen te leggen en om gier of concentraat van te maken.
- Eetbaar: Bijzonder rijk aan proteïnen en vitamine B12.
Het verse blad is eetbaar en smaakt naar een mengsel van asperges en andijvie. Smoor het met zo weinig mogelijk water. Of wokken. De bladeren bevatten op zichzelf veel vocht.
In de soep, als soufflé, gegratineerd, als smoothy (blenden met koud water). Maar Bocking 14 is voor dat laatste vermoedelijk te bitter om zo rauw te worden genuttigd.
Elders vond ik dat het jonge blad eetbaar is.
- Als diervoer: hoog gehalte aan eiwitten en specifieke aminozuren, flink wat mineralen (o.a. hoog in kalium) en vitaminen (o.a. B12, 4,4 μg/100 gr). Het kan zich uitstekend meten met sojabonen, sommigen zeggen dat het zeven keer beter is.
- Teelt: De plant houdt van veel mest en met name stikstofhoudende mest. Verse mest is geen probleem. Maar compost geeft de stikstof te langzaam af. Smeerwortel en gras gaan ook niet goed samen, omdat gras eveneens stikstof vreet en hoog wortelt, dus alles al “opeet”.
Een veld smeerwortel kan net zo lang meegaan als een boomgaard. De plant wortelt 2 tot 3,5 meter diep en haalt daarmee veel stoffen naar boven die in haar bladeren en stelen liggen opgeslagen.
Stengels worden gebleekt door aan te aarden, waardoor ze zachter van smaak zijn en als asperges kunnen worden gegeten.
Samengevat uit wat ik onder andere vond op https://mergenmetz.nl/blog/notities/basiskennis/compost-en-mest/smeerwortel-bocking-14/
Tuin Nijmegen:
Tuintje Wassenaar:
